زنی كه با علوم شاعرانه جادوگر اعداد شد
تعمیركار: روش خودرا «علوم شاعرانه» توصیف می كرد؛ «نخستین برنامه نویس تاریخ» معتقد بود هرچیزی كه قابلیت تبدیل شدن به اعداد را داشته باشد، مانند موسیقی، الفبا یا تصاویر، توانایی محاسبه شدن و تغییر كردن توسط كامپیوترها را دارد.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا، دویست و پنجاه و ششمین روز هر سال (معادل عدد ۱۰۰ در مبنای ۱۶) مطابق با ۱۳ سپتامبر بعنوان روز برنامه نویس نام گرفته است.
از ایدا لاولیس بعنوان اولین برنامه نویس تاریخ یاد می شود. وی در دهم دسامبر ۱۸۱۵ در لندن با چنین خوشامدی از پدرش، لرد بایرون، شاعر انگلیسی و خالق آثاری چون «دون ژوان» و «زندانی شیلان» متولد شد:
«کودک شیرینم، آیا سیمای تو به سیمای مادرت رفته است
ایدا! یگانه دختر خانه ام و دلم؟
واپسین بار که چشم های آبی کودکانه ات را دیدم، به رویم خندیدی.
و سپس از هم دور افتادیم...»
از همان زمان نام ایدا به سبب بیت های آغازین شعر بلند و داستانی پدرش، «سفر زیارتی چایلد هارولد» بر سر زبان ها افتاد.
گفته می شود که ایدا هیچگاه پدر خودرا ندید. پدرش زمانی که او یک ماهه بود خانواده را ترک کرد و مادرش آن ایزابلا برای سامان دادن به مسیر زندگی ایدا و این که دخترش هم به مجنونی مثل پدرش تبدیل نشود، ریاضیات را بعنوان مهارت اصلی به او آموزش داد.
ایدا پدرش را ندیده بود اما به او علاقه داشت و محبت چندانی در کودکی از طرف مادرش دریافت نکرد، طوری که اغلب مادربزرگش از او نگهداری می کرد.
ایدا قوه تخیل و ذهنی تصویرساز داشت اما از سویی دیگر درگیری فکری و خواندن ریاضیات موجب می شد که مشکلات روانی نیز پیدا کند. جسم ضعیف و درگیری با ریاضی به سلامتش لطمه می رساند و از کودکی بیماری های مختلفی داشت، حتی سردردهایی که بر بینایی اش اثر گذاشته بود.
یکی از آشنایان مادر ایدا، مری سامرویل، نویسنده مقالات علمی بود. او از کسانی بود که به ایدا درس می داد و به این واسطه، ایدا در ۱۷ سالگی با چارلز بابیج، ریاضی دان دیدار نمود. بابیج نخستین موتور محاسبه گر مکانیکی خودرا که «موتور تفاضل» نام داشت و نخستین نمونه از دستگاه هایی بود که بعدها کامپیوتر نام گرفت نشانش داد. ایدا در سخنرانی های درسی مربوط به این دستگاه حاضر می شد و طرح ها را بررسی می کرد. او مطالعات خودرا در زمینه ریاضیات گسترده تر کرد و به تدریس در این رشته پرداخت.
در سال ۱۸۴۲، چارلز بابیج برای ایراد یک سخنرانی در مورد «ماشین تحلیلی» به دانشگاه تورین دعوت شده بود. متن سخنرانی او را یک ریاضی دان جوان ایتالیایی به نام «لوییجی منابرا» به زبان فرانسوی نوشته بود. ایدا از طرف بابیج مأمور شد که این یادداشت ها را از زبان فرانسوی به انگلیسی ترجمه کند. این کار ۹ ماه طول کشید.
اما ایدا به ترجمه اکتفا نکرده و چیزهایی هم بر این نوشته ها اضافه کرد. کل متنی که ایدا، به بابیج داد، شش قسمت داشت که از A تا G علامت گذاری شده بودند. قسمت G یادداشت که نوشته های اضافه بر ترجمه خود ایدا بود، طولانی ترین قسمت متن را تشکیل می داد. ایدا در این قسمت الگوریتمی برای به کارگیری در ماشین تحلیلی نوشته بود که با آن می شد «اعداد برنولی» را محاسبه کرد. به خاطر نوشتن همین الگوریتم، که قابلیت به کارگیری در یک کامپیوتر مکانیکی اولیه را داشت، ایدا اولین الگوریتم نویس کامپیوتری تاریخ شمرده می شود. گرچه برخی خود بابیج را نویسنده این الگوریتم می دانند، اما یادداشتی از بابیج که در سال ۱۸۴۶ نوشته شده، شکی باقی نمی گذارد که ایدا نقش اصلی را در نوشتن الگوریتم داشته است.
بابیج و ایدا از همان سال همکاری خودرا شروع کردند. ایدا ایده های بابیج را کامل تر کرد و با یکدیگر مشغول طراحی موتور آنالیتیکی شدند. تمایزی که دستگاه آنالیتیکی نسبت به دستگاه تفاضلی داشت، استفاده از پانچ کارد بود که یک قرن بعد در نخستین کامپیوترهای الکترونیکی از آن استفاده شد. دستگاه آنالیتیکی شباهت های زیادی به کامپیوترهای مدرن داشت که می توان به حافظه قابل آدرس دهی، برنامه های ذخیره شده، پرش های شرطی و ورودی و خروجی مجزا (I/O) اشاره نمود.
ایدا که به سبب هوش سرشارش بعنوان «ستاره فصل» به دربار معرفی شده بود، مدتی بعد با ویلیام کینگ ازدواج کرد که بعدا به مقام کنت منطقه لاولیس رسید. بنا بر این او را ایدا لاولیس خطاب می کنند.
اولین برنامه نویس تاریخ معتقد بود هرچیزی که قابلیت تبدیل شدن به اعداد داشته باشد، مانند موسیقی، الفبا یا تصاویر، توانایی محاسبه شدن و تغییر کردن توسط کامپیوترها را دارد. به بیان دیگر ماشین تحلیلی می توانست نحوه کار در تمامی بخش های جهان و نه فقط ریاضی را منقلب کند. طرز تفکر و عقاید ایدا نشان می داد که او فراتر از روش های سخت گیرانه مادر، تفکر خودرا پرورش داده است. او نگاهی تخیلی و بصری را در مطالعات خود لحاظ کرده بود. با توجه به این که عموم مطالعات این دانشمند، بر پایه ریاضی بوده اند، ذهن او فراتر از معادلات و الگوریتم ها حرکت کرد تا احتمالات جدید را بررسی کند. بنا بر این بابیج در توصیف او از عبارت «جادوگر اعداد» بهره برده است.
ایدا روش خودرا «علوم شاعرانه» توصیف می کرد و خودش را بعنوان یک تحلیلگر و دانشمند علوم ماوراء طبیعی معرفی کرده است. از اوگوستا ایدا بایرون (ایدا لاولیس) بعنوان اولین برنامه ساز کامپیوتر، «پدر یا مادر برنامه نویسی» یاد می شود.
ایدا در ۲۷ نوامبر ۱۸۵۲ در سن ۳۶ سالگی از دنیا رفت.
منبع: setfix.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب