بررسی میدان مغناطیسی مریخ با شبیه سازی هسته این سیاره
تعمیرکار: زمانی تصور می شد که مریخ به قدری مرطوب بوده است که سطح آنرا آب اقیانوس پوشانده است. این تاریخچه آب در مریخ احتمال این که زمانی این سیاره دارای شرایط حیات بوده را بیشتر می کند.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از تی ان، تصور می شود بعد از آنکه مریخ میدان مغناطیسی محافظ خویش را از دست داد، تابش خورشیدی و باد خورشیدی بیشتر هوا و آب آنرا از بین برده اند. محققان دانشگاه "توکیو" در این مطالعه شرایطی را که میلیاردها سال پیش در هسته مریخ انتظار می رفت وجود داشته باشد و امکان دارد دلیل ناپدید شدن میدان مغناطیسی مریخ باشد بازسازی کردند.
دانشمندان دریافتند که رفتار فلز مذابی که گمان می رود وجود داشته باشد احیانا سبب ایجاد یک میدان مغناطیسی کوچک شده که آن هم به مرور زمان محو شود. چندین راز مریخ پیش از این حل شده است. با این وجود، یک سوال به صورت خاص ذهن پروفسور "کی هیروس"(Kei Hirose) از دانشکده علوم زمین و سیاره شناسی دانشگاه توکیو را به خود مشغول کرده بود و آن این بود: حتما یک میدان مغناطیسی در اطراف مریخ وجود داشته است، اما چرا اصلا یک میدان مغناطیسی در آنجا وجود داشته و چرا به صورت مختصر و کمی در آنجا بوده است.
هیروس اظهار داشت: میدان مغناطیسی زمین توسط جریان های همرفتی غیرقابل تصوری از فلزات مذاب موجود در هسته آن، هدایت می شود. تصور می شود که میدان های مغناطیسی در سیارات دیگر هم به همین ترتیب عمل کنند.
وی ادامه داد: باآنکه ترکیب داخلی مریخ هنوز معلوم نیست، شواهد به دست آمده از شهاب سنگ ها نشان داده است که ترکیب مریخ حاوی آهن مذاب غنی شده با گوگرد است. علاوه بر این، داده های لرزه شناسی کاوشگر اینسایت ناسا روی سطح مریخ هم نشان داده است که هسته مریخ بزرگ تر و چگال تر از آن چیزی است که قبلا تصور می شد. این موارد حاکی از وجود عناصر سبک تر اضافی مانند هیدروژن است. با این اطلاعات، ما برای انجام آزمایش، آلیاژهای آهنی را که انتظار داشتیم هسته را تشکیل دهند، آماده کردیم و آنها را مورد بررسی قرار دادیم.
دانشمندان در آزمایشات خود از الماس، لیزر و یک ماده استفاده کردند. آنها نمونه ای از آهن، گوگرد و هیدروژن (Fe-S-H) ساختند. به قول دانشمندان، زمانی هسته مریخ از این ماده ساخته شده بود.
سپس این نمونه را بین دو الماس قرار دادند و آنرا تحت فشار قرار دادند. فشرده سازی آن در حین گرم شدن می تواند دما و فشار هسته را شبیه سازی کرده و تخمین بزند. بررسی نمونه با اشعه ایکس و پرتوهای الکترونی به محققان اجازه داد تا تصور کنند در حین ذوب و تحت فشار قرار دادن نمونه چه اتفاقی رخ داده است. آنها همینطور توانستند نحوه تغییر ترکیب نمونه در آن زمان را نقشه برداری کنند.
هیروس اظهار داشت: ما از دیدن یک رفتار خاص که می توانست خیلی چیزها را توضیح دهد بسیار شگفت زده شدیم. آهن، گوگرد و هیدروژن همگن اولیه به دو مایع مختلف با یک سطح پیچیدگی که قبلا تحت این نوع فشارها دیده نشده بود، جدا شدند. یکی از مایعات آهنی سرشار از گوگرد و دیگری غنی از هیدروژن بود و این برای توضیح تولد و مرگ نهایی میدان مغناطیسی اطراف مریخ امری مهم می باشد.
میزان آهن مایع غنی شده از هیدروژن و گوگرد ضعیف با چگالی کمتر، از آهن مایع غنی از گوگرد و هیدروژن کمتر، بالاتر بود که این مورد سبب ایجاد جریان های همرفتی می شود. این جریان ها یک میدان مغناطیسی را برای حفظ هیدروژن در جو اطراف مریخ ایجاد می کردند. این به نوبه خود سبب شده آب به صورت مایع وجود داشته باشد.
هنگامی که این دو مایع به صورت کامل از هم جدا شدند، دیگر جریانی برای ایجاد میدان مغناطیسی وجود نداشت. در خلال این رویداد باد خورشیدی، هیدروژن موجود در جو را به بیرون رانده است و این امر سبب تجزیه بخار آب و در نهایت تبخیر سطحی اقیانوس های مریخ شده است.
دانشمندان اظهار کردند: همه این موارد حدود چهار میلیارد سال پیش رخ داده است.
منبع: تعمیركار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب