فضای بین زمین و ماه در حال شلوغ شدن است!
افزایش مأموریت های ماه، جرقه ای برای درگیری های ژئوپلیتیکی
به گزارش تعمیرکار، بر مبنای برخی تخمین ها، ۱۰۰ مأموریت ماه امکان دارد در طول دهه آینده به فضا پرتاب شوند. سطح علاقه به ماه به مراتب از مسابقه فضایی دوران جنگ سرد که نخستین انسان ها روی سطح قمر زمین قدم گذاشتند، پیشی گرفته است.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از ان بی سی، با توجه به این که چندین کشور و شرکتهای خصوصی هم اکنون برای مأموریت های ماه هدفگذاری کرده اند، کارشناسان می گویند فضای بین زمین و ماه می تواند از نظر استراتژیک اهمیت پیدا کند و به صورت بالقوه سبب ایجاد رقابت بر سر منابع و موقعیت یابی شود و حتی جرقه ای برای ایجاد درگیری های ژئوپلیتیکی باشد.
لورا فورکزیک(Laura Forczyk)، مدیر اجرایی شرکت مشاوره فضایی «Astralytical» مستقر در آتلانتا می گوید: ما هم اکنون شاهد این لفاظی های رقابتی بین دولت ایالات متحده آمریکا و دولت چین هستیم. ایالات متحده به چین اشاره می کند و می گوید: ما باید بودجه ابتکارات فضایی خویش را در ماه و فضای بین زمین و ماه تأمین نماییم، چونکه چین تلاش می کند به آنجا برسد و ادعای داشتن قلمرو کند و سپس سیاستمداران چینی همین را در مورد ایالات متحده می گویند.
هم ایالات متحده و هم چین برنامه هایی قوی برای اکتشاف ماه در دست اجرا دارند. طرح های آنها نه تنها فضانوردان را بر روی ماه فرود می آورند، بلکه زیستگاه هایی در سطح و زیرساخت هایی در مدار این قمر هم ایجاد می کنند. آنها تنها کشورهای علاقمند به ماه نیستند: کره جنوبی، امارات متحده عربی، هند و روسیه همچون کشورهایی هستند که مأموریت های رباتیکی به ماه برنامه ریزی کرده اند.
حتی شرکتهای تجاری هم جاه طلبی های در ارتباط با ماه دارند. شرکت فضایی اسپیس ایکس درحال آماده سازی ماموریتی برای پرتاب مسافران خصوصی امسال طی یک پرواز گردشگری به مدار ماه است و شرکتهای خصوصی دیگر در ایالات متحده و ژاپن برای رسیدن به ماه مسابقه می دهند.
افزایش دسترسی به فضا و ماه فواید زیادی برای بشریت دارد، اما همینطور احتمال تنش ها بر سر منافع رقیب را بیشتر می کند که به قول کارشناسان می تواند نتایج اقتصادی و سیاسی گسترده ای داشته باشد.
کیتلین جانسون(Kaitlyn Johnson)، معاون مدیر و همکار پروژه امنیت هوافضا در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی، می گوید: در طول جنگ سرد، رقابت فضایی برای کسب اعتبار و قدرت ملی بود. حالا، ما درک بهتری از مزایایی داریم که عملیات در فضای بین زمین و ماه می تواند داشته باشد.
کیتلین جانسون: در طول جنگ سرد، رقابت فضایی برای کسب اعتبار و قدرت ملی بود. حالا، ما درک بهتری از مزایایی داریم که عملیات در فضای بین زمین و ماه می تواند داشته باشد.
باآنکه تعاریف در مورد واژه سیسلونار(Cis-Lunar) گاهی اوقات متفاوت می باشد اما این کلمه به سطح و مدار ماه و فضای بین زمین و ماه اشاره دارد. هر کشور یا سازمانی که قصد حضور در ماه را دارد، یا برای کاوش در اعماق منظومه شمسی جاه طلب است، علاقه خاصی به فعالیت در فضای بین زمین و ماه دارد. چه با ماهواره های ارتباطی و ناوبری باشد چه با پایگاه هایی که بعنوان ایستگاه های بین زمین و ماه عمل می کنند.
فورکزیک می گوید: با برنامه ریزی های زیادی که برای ماه طی دهه آینده انجام شده، آژانس های فضایی و شرکتهای تجاری احیانا برای دستیابی مدارها و مسیرهای استراتژیک تلاش خواهند کرد.
او اضافه کرد: امکان دارد به نظر برسد که فضا بزرگ است، اما مدارهای خاصی که ما به آنها علاقه مندیم به سرعت پر می شوند.
علت افزایش فعالیت در فضای بین ماه و زمین به سبب کاهش قابل توجه هزینه های پرتاب در دهه گذشته است. پیشرفت در فناوری و افزایش رقابت سبب کاهش قیمت ارسال اجسام به مدار می شوند.
مارکوس هولزینگر(Marcus Holzinger)، دانشیار علوم مهندسی هوافضا در دانشگاه کلرادو بولدر، اظهار داشت: همزمان مأموریت های علوم سیاره ای به بشریت نمایی اجمالی از منابع موجود در فضا، از ذخایر یخی در ماه گرفته تا فلزات گرانبها در سیارک ها عرضه کرده اند.
او اظهار داشت: وقتی مردم به این مورد دقت کردند، متوجه شدند که آب یخ زده در ماه می تواند منابع قابل توجهی را فراهم آورد یا امکان جمع آوری منابع را در جای دیگری در منظومه شمسی فراهم آورد.
بعنوان مثال، آب یخ زده می تواند به حفظ کلونی انسانی در ماه کمک نماید، یا به اکسیژن و هیدروژن برای تولید سوخت موشک در سفرهای طولانی تر به اعماق فضا تبدیل گردد.
با وجود همه این موارد، امکان دارد میان کشورها یا نهادهای تجاری درگیری ایجاد شود.
بیشتر بخوانید؛
منابع محدود ماه جنگ دیگری را ایجاد خواهد کرد
در سال ۲۰۲۱، هولزینگر گزارشی با عنوان «A Primer on Cislunar Space» نوشت تا به مقامات دولتی ایالات متحده کمک نماید تا نکات در ارتباط با فضای بین زمین و ماه را درک کنند. هولزینگر اظهار داشت که این بعنوان یک سند استراتژیک در نظر گرفته نشده است، بلکه برای اطلاع رسانی به افرادی که در ارتش و دولت علاقمند به عملیات بین زمین و ماه هستند، طراحی شده است.
این یک علاقه آشکار است. سال گذشته، نیروی فضایی، عملیات بین زمین و ماه را بعنوان اولویتی برای توسعه در نظر گرفت و در ماه آوریل نوزدهمین اسکادران دفاع فضایی را برای نظارت بر فضای بین زمین و ماه تاسیس کرد. در ماه نوامبر، کاخ سفید استراتژی خویش را برای تحقیقات بین سازمانی در مورد «اکتشاف و استفاده مسئولانه، صلح آمیز و پایدار از فضای بین زمین و ماه» منتشر نمود.
معاهده فضای ماورای جو در سال ۱۹۶۷، با حضور بیشتر از ۱۱۰ کشور، اساساً اعلام نمود که اکتشاف و استفاده از فضای ماورای جو باید به نفع همه بشر باشد و هیچ کشوری نمی تواند ادعا کند همه یا بخشی از کیهان را متعلق به خود بداند.
اخیرا توافقنامه آرتمیس که در سال ۲۰۲۰ به امضا رسید، توافق های چندجانبه ای را بین ایالات متحده و بیشتر از ۱۲ کشور برای حفظ اکتشاف صلح آمیز و شفاف در فضا ایجاد کرد.
هولزینگر می گوید: این توافق ها زمانی که منافع اقتصادی و ژئوپلیتیکی ملموسی در خطر نباشد، «آسان» است.
ایجاد یک محیط پایدار و ایمن برای عملیات بین ماه و زمین بسیار مهم خواهد بود، اما ماهیت این منطقه چالش های خاص خویش را دارد.
پاتریک بینینگ(Patrick Binning)، سرپرست تیم برنامه های فضایی برای چالش های امنیت ملی در لابراتوار فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز می گوید: آگاهی از موقعیت در فضای بین زمین و ماه، یا توانایی دانستن مکان اجسام در هر زمان، دشوار است. همینطور تشخیص ماهواره ها و سایر فضاپیماها در چنین فواصل زیادی از زمین دشوارتر است و در بعضی موارد، پیشبینی مسیر آنها دشوارتر است.
جانسون اظهار داشت: علت آن اینست که اجرام در مدار بین زمین و ماه تحت تأثیر سه نیروی گرانشی متفاوت قرار دارند: زمین، ماه و خورشید.
این عوامل با هم می توانند مدیریت ترافیک در فضای بین زمین و ماه را دشوار کنند، بخصوص اگر دشمنان عمدا تلاش کنند فعالیتهای خود در آنجا را پنهان کنند.
منبع: setfix.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب