با همكاری دانشمند ایرانی ابداع شد
میکروسوزن هایی که بیماریهای حاد چشمی را درمان می کنند
پژوهشگران آمریکایی با همکاری دکتر ˮعلی خادم حسینیˮ، دانشمند ایرانی موفق شده اند میکروسوزن هایی ابداع کنند که به درمان بیماریهای حاد چشمی می پردازند.
به گزارش تعمیرکار به نقل از ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی "موسسه تراساکی"(Terasaki Institute) آمریکا، گروهی از دانشمندان، نوعی میکروسوزن جدید برای تزریق دارو به چشم ابداع نموده اند که ممکنست بتواند یکی از چالش های بزرگ درمان بیماریهای چشمی را برطرف سازد، امکان دارورسانی دقیق به شبکیه چشم را فراهم آورد و در عین حال، از بروز عوارض احتمالی در محل تزریق جلوگیری به عمل آورد.
این پژوهش، مجموعه ای از شواهد پیش بالینی را ارائه می کند که نشان می دهند این میکروسوزن ابتکاری و زیست تخریب پذیر که با دارو بارگیری شده است تا آنرا بعد از وارد شدن به کره چشم منتشر کند، می تواند به هیدروژل ویژه ای نیز مجهز شود که بطور هم زمان سوراخ ایجادشده با سوزن را ببندد. علاوه بر این، این میکروسوزن را می توان در طول های مختلفی ساخت تا بتوان دارورسانی را بصورت دقیق انجام داد و دارو را به بافت های شبکیه یا سایر نواحی داخل کره چشم منتقل کرد.
دکتر "علی خادم حسینی"(Ali Khademhosseini)، مدیرعامل موسسه تراساکی و از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این پیشرفت جدید در دارورسانی می تواند از بروز لطمه های ناشی از سوزن هنگام درمان بیماریهای جدی چشم پیشگیری کند. این یکی از نوآوری های ساده، در عین حال موثر و موثر موسسه ما است که بر انتقال نتایج مهندسی پزشکی به واقعیت های بالینی تمرکز دارد.
چالش این پژوهش، نیاز به رساندن دارو به شبکیه چشم است. شبکیه، یک لایه نازک از سلول ها است که پوشش داخلی پشت کره چشم را تشکیل می دهد. شبکیه با دریافت نور و تبدیل آن به سیگنال هایی که به مغز می روند، بینایی را ممکن می سازد و سپس سیگنال ها را بصورت تصویر درک می کند.
شبکیه و بخش مرکزی مهم آن موسوم به "ماکولا"(macula)، به همان اندازه که برای شفافیت و بینایی حیاتی هستند، به سبب افزایش سن، ژنتیک، بیماری و سایر عوامل خطر، در معرض انواع مختلفی از لطمه قرار دارند. این لطمه می تواند به ایجاد انحراف در بینایی یا اختلال جدی و نابینایی کامل منجر شود و میان جمعیت های مختلف گستردش یابد. در حقیقت، "دژنراسیون ماکولا"(macular degeneration) وابسته به سن، علت اصلی از دست دادن بینایی بصورت برگشت ناپذیر در بزرگسالان بالای ۶۰ سال است و "رتینوپاتی دیابتی"(diabetic retinopathy)، علت اصلی نابینایی در بین بزرگسالان بین ۲۰ تا ۷۴ سال بشمار می رود.
تعدادی از انواع رتینوپاتی را می توان بواسطه تزریق دارو به کره چشم و با بهره گیری از سرنگ و سوزن درمان کرد. در این روش، داروهای تزریق شده، داخل کره چشم پخش می شوند تا به محل لطمه دیده برسند. در خیلی از موارد، تزریق های گوناگون طی یک دوره زمانی طولانی، برای صیانت از بینایی مورد نیاز هستند. این کار علاوه بر دشوار بودن، خطر عفونت باکتریایی در محل خروج سوزن را نیز به همراه دارد. همچنین، این روش می تواند به سلول های تومور شناور در چشم های بیمار کمک نماید تا از سوراخ های به وجود آمده فرار کنند و به مکان های دیگری بروند.
روش های پیشین
بمنظور اجتناب از بروز چنین مشکلاتی، سوزن های قابل کاشت برای دارورسانی ابداع شده اند. با این وجود، مشکلات مکانیکی و هدایت سوزن از میان مایع چسبناک موجود در کره چشم، قرار دادن دقیق سوزن را مختل می کند و افزایش ریسک لطمه رسیدن به شبکیه را به همراه دارد. روش های دیگر شامل پلاگ های پلیمری برای بستن سوراخ های ناشی از سوزن ها هستند اما این روش ها نیز با یک مرحله جداگانه همراه هستند و تاخیر زمانی بعد از تزریق را در پی دارند.
انواع مختلف میکروسوزن ها که خواه بصورت انفرادی و خواه بصورت برچسبی، برای رساندن دارو به نواحی مختلف چشم به کار می روند، با ایجاد کمترین اندازه سوراخ و دارورسانی هدفمند، مؤثر بوده اند. دانشمندان موسسه تراساکی با توسعه یک میکروسوزن جدید برای درمان تزریقی پیشرفته چشم ها، این فناوری را توسعه داده اند.
این گروه پژوهشی، از یک روش ساخت دقیق برای ایجاد میکروسوزن های قابل تجزیه زیستی، نوک تیز و بسیار نازک با طول های مختلف استفاده کردند. تطبیق پذیری در طول سوزن، امکان قرارگیری قابل کنترل در کره چشم و تحویل دقیق دارو به محل لطمه دیده را فراهم می آورد. ظرافت سوزن ها، میزان برش را در کره چشم به حداقل می رساند. انتهای تیز سوزن را می توان به دارو آغشته کرد تا سوزن بعد از وارد شدن به کره چشم، دارو را منتشر کند.
انتهای ناصاف میکروسوزن نیز با یک پلاگ هیدروژل بهینه سازی شده چسبانده شد که توانست بعد از تزریق، متورم شود و سوراخ ایجادشده را ببندد.
آزمایش های پیش بالینی
دو پوشش میکروسوزن قبل از این که در معرض آزمایش های اعتبارسنجی برای دارورسانی قرار بگیرند، مورد بررسی قرار گرفتند و استواری آنها آزمایش شد. بررسی های اولیه آزمایشگاهی با بهره گیری از میکروسوزن های بارگذاری شده با دارو، تحویل حدودا کامل دارو را طی یک دوره ۲۴ ساعته نشان داد. آزمایش های مشابهی که با بهره گیری از میکروسوزن های بارگذاری شده با رنگ، در کره چشم خوک انجام شدند، انتشار رنگ را در فاصله مناسب برای تزریق به کره چشم نشان دادند.
اندازه گیری فشار داخلی کره چشم خوک های پرورش یافته نشان داد که بعد از استفاده از میکروسوزن ها، حدودا هیچ تغییری در فشار چشم وجود ندارد.
آزمایش های بیشتر، رهاسازی رنگ از میکروسوزن ها را در کره چشم خرگوش و خوک بررسی کردند. برش های بافت کره چشم نشان داد که فاصله توزیع رنگ از محل درج سوزن، با طول سوزن تناسب دارد و قابلیت های کنترل انتقال دارو را نشان داد.
این نکته شایان ذکر است که هیچ نشانه ای از التهاب یا اختلال در بافت محل تحت درمان وجود نداشت.
این پژوهش، در مجله "Advanced Healthcare Materials" به چاپ رسید.
منبع: تعمیركار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب